Բովանդակություն
Արձանագրության պահպանման հրահանգըՈւսուցիչը DOW- ում խմբի դասախոսն է եւ պատասխանատու է արձանագրությունների կատարման եւ պատշաճ գրանցման համար:
Արձանագրությունների նախապատրաստման ծրագիր.
- հաստատության լրիվ անվանումը;
- DOW- ում հանդիպման ամսաթիվը;
- ներկա անդամների ցանկը (ուսուցիչներ, մանկավարժներ, վարչություն, ծնողներ);
- հանդիպման թեման (օրակարգ);
- բանախոսների ցանկ (մանկավարժներ, բուժաշխատողներ եւ այլն);
- Հաստատված լուծումներ;
- քարտուղարի ստորագրությունը, մանկավարժը, ծնողներից մեկը:
Բոլոր արձանագրությունները պետք է պահվեն դասատուի կամ ադմինիստրատի կողմից: Լավ է, որ փաստաթղթի պատճենը լինի:
Արձանագրության պահպանման հրահանգը
- Փաստաթղթում նշվում է ծնողական ժողովի ամսաթիվը, ներկա ծնողների թիվը: Հրավիրված բանախոսների դեպքում նրանց անունները, անունները եւ հայրանունը պետք է ամբողջությամբ գրանցվեն, առանց հապավումների:
- Անհրաժեշտ է նշել այն օրակարգը, որը քննարկվում է հանդիպման ժամանակ: Հարցերի քննարկումից հետո անհրաժեշտ է գրել ծնողների, մանկավարժների եւ ուսուցիչների առաջարկություններն ու առաջարկությունները: Կարեւոր է նշել այն առաջարկվող անձի ինքնությունը: Բոլոր ներկաների ելույթները արձանագրված են:
- Այնուհետեւ, առաջարկությունները լսելուց հետո, յուրաքանչյուր հարցի վերաբերյալ որոշում է կայացվում առանձին `քվեարկությամբ: Քարտուղարը պարտավոր է սահմանել «համար» եւ «դեմ» ընտրողների թիվը: Արձանագրությունը ստորագրում են ծնողների հանձնաժողովի նախագահը եւ քարտուղարը: Ծնողներից յուրաքանչյուրը (նույնիսկ նիստին ներկա չի) պետք է տեղեկացված լինի ընդունված փոփոխությունների մասին եւ պետք է նաեւ բաժանորդագրվի փաստաթղթին: Այն դեպքում, երբ ոչ բոլոր ծնողները ներկա էին հանդիպմանը, որոշումների կայացրած որոշումների արդյունքները կարող են տեղադրվել ծնողական անկյունում:
- Արձանագրությունների գրքույկը սկսվում է խումբը հավաքելու պահին եւ իրականացվում է մինչեւ ավարտը: Այն թվագրվում է էջ-էջի վրա, կապակցված, կնքված մանկապարտեզի կնիքով եւ ղեկավարի ստորագրությամբ: Թվարկումը դպրոցական տարվա սկզբից է:
Մանկապարտեզում ծնողական հանդիպումների արձանագրությունը կարեւոր փաստաթուղթ է: Պետք է մոտենալ այն բազմակողմանիորեն եւ ամբողջովին: Ցանկացած որոշում ընդունելի է դառնում միայն այն դեպքում, եթե կա արձանագրություն: Այն միշտ պետք է իրականացվի, անկախ քննարկման ենթակա հարցերի կարեւորությունից: