Թթու շերեփ

Շաղգամը դարերի պատմություն ունի, եւ առաջին հիշատակումը վերաբերում է Հին Եգիպտոսին Բաղադրությունը. Հրահանգներ

Շաղգամը դարերի պատմություն ունի, եւ դրա մասին առաջին հիշատակությունը վերաբերում է Հին Եգիպտոսին եւ Հին Հունաստանին: Ռուսաստանում եւ Եվրոպայում շոգեխաշածները հայտնի դարձան միայն միջնադարում: Շաղգամը նույն տեղն է գրավում մարդկանց սնունդը, քանի որ այժմ զբաղեցնում է կարտոֆիլը: Ռուսաստանում շոգեխաշածները օգտագործվել են հում, խաշած եւ աղած (տապակած): Շաղգամը հարուստ է հանքային աղերով, վիտամին C, PP, B1, B2, կարոտինով: Երբ խմորում տեղի է ունենում աղով հացահատիկի հյութից, ինչպես նաեւ մանանեխի եւ եթերային յուղերի բաժանումից, եւ, հետեւաբար, թթվասերը յուրահատուկ համ ունի: Դա պայմանավորված է մանանեխի յուղի պարունակության մեջ, շաքարավազի մեջ այնքան կտրուկ համով եւ հոտով: Շաղգամը օգտագործվում է բժշկական եւ սննդային սննդով: Նախապատրաստում. Լավ է լվանալ շոգեխաշելները եւ գազարները սառը ջրով, կտրել պոչերը: Հավի գազարները, շոգեխաշածները չեն մաքրում: Եթե ​​շաղգամը շատ մեծ է, կտրեք այն կիսով չափ կամ 4 կտորով: Պատրաստել աղը եռացող ջրով եւ աղով: Թող սառը ջրով: Թխել եւ գազարն ավելացնել մի քանի շարքերում բարելի կամ այլ բեռնարկղի մեջ, որոնց միջեւ կարմիր տաք պղպեղ են դնում: Լցնել պտղի բովանդակությունը պատրաստված ծովով, այնպես, որ այն ամբողջովին ծածկում է շագանակագույն եւ գազար: Եթե ​​շաղգամը գալիս է, բեռը դրեք վերեւում: Նավակը տեղադրեք մութ թույն տեղում: 45 օր հետո թթվասերը պատրաստ է օգտագործման համար: Շաղգամը պետք է պահվի աղի մեջ, սակայն այն կարող է փոխանցվել ավելի փոքր կոնտեյներով կամ խցանով, աղը: Մինչեւ շոգեխաշել խմել, լվանալ, կեղեւ եւ գազարով կտրել:

Ծառայություններ `10